Υπερόπλα TESLA και αιθέρες

Ο Τέσλα ήταν ένας βαθύς γνώστης των ηλεκτρομαγνητικών και των άλλων ενεργειακών φαινομένων.
Πίστευε ότι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα συμπεριφέρονται ταυτόχρονα και ως ροή σωματιδίων και ως κύματα που κυκλοφορούν ανεμπόδιστο, στο χώρο.
Έβλεπε την ύλη και την ενέργεια σαν κάτι που μεταμορφόνεται αδιάκοπα.

Τα μικροσωματίδια μετατρέπονταν σε άλλα σωματίδια: μπορούσαν να δημιουργηθούν από ενέργεια και να παράγουν ενέργεια, θεωρούσε το σύμπαν ως ένα δυναμικό δίκτυο με αδιαχώριστα ενεργειακά πρότυπα. Παρά τις πρωτοποριακές του ιδέες ο Τέσλα επέλεξε να μείνει πιστός σιην παλιά ορολογία του «αιθέρα».
Συχνά χρησιμοποιούσε αρχαίες σανσκριτικές ορολογίες προκειμένου να περιγράψει τα φυσικά φαινόμενα.
Το 1851 ο Τέσλα περιέγραψε το σύμπαν ως ένα κινητικό σύστημα γεμάτο ενέργεια, που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σχετικά εύκολα. Μελετώντας τη βεδική φιλοσοφία άρχισε σταδιακά να χρησιμοποιεί τις λέξεις Ακάσα και Πράνα καθώς και την αρχή του φωτοβόλου αιθέρα, για να περιγράψει την πηνή, την ύπαρξη και τη δομή της ύλης.
Οι «μοντέρνοι» βέβαια επιστήμονες της εποχής του αποδέχθηκαν τη θεωρία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν και απέρριψαν τη θεωρία ίου Αιθέρα, θεωρώντας τις εργασίες του Τέσλα «δεύτερης κατηγορίας» και «μη επιστημονικές».

Ο Σερβοαμερικανός εφευρέτης από την πλευρά του όεν αποδεχόταν τη θεωρία της Σχετικότητας. Έλεγε μάλιστα χαρακτηριστικά: «θεωρώ ότι ο χώρος δεν μπορεί να καμπυλωθεί, για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό δεν αρμόζει στην τελειότητα...»
Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Τέσλα υποστήριξε ότι το φως ταξιδεύει σε μεγάλες αποστάσεις συμπιέζοντας και αραιώνοντας τον αιθέρα, όπυς τα ηχητικά κύματα πιέζουν κι αραιώνουν τον ενδιάμεσο αέρα. Την εποχή εκείνη όμως η θεωρία του Αιθέρα φάνταζε «μη επιστημονική» και ξεπερασμένη.
Ωστόσο σήμερα η επιστήμη ψαίνεται ότι ολοκλήρωσε τον κύκλο της κι αρχίζει να βλέπει με άλλο μάτι και ν' αποδέχεται τη θεωρία του Αιθέρα.

Η Γενική θεωρία του Αιθέρα δεν είναι απλά μια «μηχανιστική» θεωρία για τη βαρύτητα, που συμπληρώνει τη βασική θεωρία του Νεύτωνα.
Σύμφωνα με αυτήν το πεδίο βαρύτητας σχετίζεται με την πυκνότητα, την ταχύτητα και την ένταση του αιθέρα. Ο αιθέρας είναι αυτός που γεμίζει απόλυτα το χώρο και το χρόνο στο σύμπαν.
Είναι ακίνητος, πυκνός, σταθερός και η δομή του μοιάζει κρύοιαλλική...

Ο Τέσλα αποδέχθηκε και υποστήριξε τη θεωρία του Αιθέρα, εφαρμόζοντας πάνω της τα περίφημα Ενεργειακά Κύματα του.
Τα «Ενεργειακά Κύματα Τέσλα» είναι τετραδιάστατα βαθμωτά ηλεκτροστατικά δυναμικά που όχι μόνο δεν υπακούουν στο νόμο των αντίστροφων τετραγώνων, δηλαδή η ισχύς τους δε μειώνεται με την απόσταση, αλλά αντίθετα μπορούν να διοχετευθούν χωρίς απώλειες σε οποιαδήποτε απόσταση ενα ηλεκτρομαγνητικό κύμα Τέσλα θα μπορούσε να διαρρήξει το χωροχρονικο συνεχές, αναπτύσσοντας υποφωτονικές και υπερφωτονικές ταχύτητες!
Οι ευφάνταστοι ερευνητές πιστεύουν ότι τα κύματα Τέσλα έχουν πολλές κι ξωτικές ιδιότητες: δημιουργούν στάσιμα κύματα στη Γη και στην ιονόσφαιρα, διοχετεύουν ενέργεια από το κέντρο της Γης, εξαπλώνονται ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός (!}, επιδρούν οτο χωροχρονικο συνεχές (!) κι επηρεάζουν όλα τα πεδία, δημιουργώντας ακόμη και ανπβαρυτικά φαινόμενα!