Στην ελληνική μυθολογία, η Αριάδνη ήταν κόρη του βασιλιά Μίνωα της Κρήτης και της Πασιφάης. Το όνομά της συνδέεται ιδιαίτερα με τον μύθο του Θησέα, με τον Μινώταυρο, και με το θεό Διόνυσο.

Πολλοί συγγραφείς και ερευνητές υποστηρίζουν ότι το μεγάλο χρονικό διάστημα που μας χωρίζει από την εποχή κατά την οποία ο πολιτισμός της Ατλαντίδος βρισκόταν στην ακμή του.

Εκτός από τα ταξίδια για το νησί του Γηρυόνη και τον Κάτω Κόσμο, ο Ηρακλής έκανε ένα ακόμη σπουδαίο ταξίδι γεμάτο περιπέτειες.

Ο Πλάτων υπήρξε ο σημαντικότερος αλλά -αντίθετα με ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι- όχι ο μοναδικός που μας άφησε μαρτυρίες νια τη θρυλική Ατλαντίδα.

Οι Τελχίνες σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία άλλοτε φέρονται ως θνητοί και άλλοτε ως μυθικοί δαίμονες ανάλογα των μύθων.

Οι Γίγαντες γεννήθηκαν από το σώμα της Γης όταν έσταξε πάνω του αίμα από την πληγή του Ουρανού μετά τον ακρωτηριασμό του από τον Κρόνο.

Η Πασιφάη, κόρη του Ηλίου και της νύμφης Περσηίδας κόρης του Ωκεανού και της Τηθύδας ήταν αδελφή της Κίρκης και του Αιήτη, σύζυγος του Μίνωα.

Ο Δίας ανάμεσα στις άλλες νέες αγάπησε και την όμορφη Ευρώπη, την κόρη τοu Αγήνορα και της Τηλέιρασσας.

Κάτω από ποιες συνθήκες, όμως, εκείνη η χώρα έγινε τόσο ισχυρή και δημιούργησε έναν τόσο μεγάλο πολιτισμό;

Αρχίζοντας τη διήγηση του για τα φυσικά χαρίσματα του νησιού, ο Κριτίας περιγράφει πως στο κέντρο του υπήρχε ένας μεγάλος κάμπος που κατέβαινε από το νότιο μέρος του νησιού.

Το αρχικό όνομα της Αθήνας ήταν Ακτή ή Ακτική και το είχε πάρει από τον πρώτο της βασιλιά, Ακταίο.

Για τον Φαέθοντα, το γιο του 'Ήλιου διηγούνται πολλά.