Κατά την αρχαία παράδοση ο Ερμής γεννήθηκε στη Κυλλήνη της Αρκαδίας από την κόρη του βασιλέα της Πελοποννήσου Άτλαντα Μαία και το Δία...

Κατά την αρχαία παράδοση ο Ερμής γεννήθηκε στη Κυλλήνη της Αρκαδίας από την κόρη του βασιλέα της Πελοποννήσου Άτλαντα Μαία και το Δία..
Σύζυγός του φέρεται η κόρη του βασιλέα των Αθηνών Κέκροπα, Έρση, υιός του δε ο Τατ όπως τον ονομάζουν οι Αιγύπτιοι, ή Κέφαλος όπως τον σημειώνουν οι Έλληνες.
Στενά πρόσωπα του περιβάλλοντος του Ερμή φέρονται ο βασιλέας της Πελοποννήσου Άτλας, η γυναίκα του Πλειώνη, οι εφτά θυγατέρες τους, η Αλκιώνη, η Μερόπη, η Κελαινώ, η Ηλέκτρα, η Στερόπη, η Ταϋγέτη και φυσικά η μητέρα του Μαία, ο τότε Έλληνας αυτοκράτορας των Ελλήνων Κρόνος, η γυναίκα του Μα Ρέα Κυβέλη Αφροδίτη, τα παιδιά του Κρόνου και της Ρέας, ο Ήλιος, ο Διόνυσος και η Δήμητρα, τα παιδιά της θείας του Ταϋγέτης, ο Ίμερος και ο Λακεδαίμων, και πολλές άλλες διάσημες προσωπικότητες του τότε Ελληνικού κόσμου.

Η προσωπικότητα του Ερμή έχει παραμείνει σήμερα στην περιοχή του μύθου.
Όμως είναι καιρός τώρα να παρουσιασθεί ο μεγάλος αυτός σοφός της μακρινής αρχαιότητας στην πραγματική του μορφή.
Οι Ρώσοι επιστήμονες της Ακαδημίας Επιστημών της Μόσχας γράφουν τ' ακόλουθα: « Οι αρχαίοι θεοί ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Ερμής, ήταν σύμβολα φυσικών δυνάμεων. Ένας τέτοιος θεός ήταν και ο Ερμής, τον οποίο οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τον ονόμαζαν Θωδ, και τον σημειώνουν ως θεό των γραμμάτων ».
Γράφουν σχετικά οι Ρώσοι επιστήμονες:
« ο Ερμής είναι ένα συμβολικό όνομα που αντιπροσωπεύει συγχρόνως ένα θεό κι έναν άνθρωπο. Ως θεός είναι ο πλανήτης Ερμής. Ως άνθρωπος είναι ένας μεγάλος μύστης, θεματοφύλακας απόκρυφων παραδόσεων. Οι Έλληνες μαθητές των Αιγυπτίων, το ονόμαζαν Τρισμέγιστο. Οι χρονολογικές αναγραφές του καταλόγου του Μανέθωνα, τον τοποθετούν στην εποχή των θεών (9.000 π.Χ.) ».

Οι Αιγύπτιοι απέδιδαν στον Ερμή σαράντα δύο βιβλία αφιερωμένα στην απόκρυφη γνώση.
Οι Έλληνες τον σημειώνουν ως αγγελιοφόρο του Δία:
« Ερμή που σ' έχω μηνυτή, πήγαινε και ειπές της νύφης Καλυψώ την καθαρή βουλή μου, ο αδάμαστος Οδυσσέας στην πατρίδα να γυρίσει...», Γράφει σχετικά με τον Ερμή κι ο Όμηρος.

Οι αρχαίοι Γαλάτες τον Ερμή τον σημειώνουν ως ηγεμόνα των δρόμων. Τον προσονομάζουν Μέρκουρη :
« Πάντων των θεών τον Ερμή σέβουσι, και πολλαί εν Γαλατεία εισίν εικόνες αυτού. Τούτων τεχνών επιτηδευμάτων και οδών ηγεμόνα νομίζωσι ». Γράφει ο Ιούλιος Καίσαρ στ' απομνημονεύματά του.

Στην πραγματικότητα ο Ερμής υπήρξε γενικός γραμματέας του Έλληνα αυτοκράτορα Κρόνου, σύμβουλος του Δία και σύμβουλος και του Διόνυσου και καθηγητής του:
«'Οσιρις (= Διόνυσος), ο εκάστου έθνους ηγεμών και καθηγητής ο Ερμής ο Τρισμέγιστος ». Γράφει ο Κύριλλος ο Αλεξανδρεύς ιστορώντας την περίπτωση.

Ο Ευσέβιος, τον Ερμή τον σημειώνει ως αντιβασιλέα του Κρόνου στην Αίγυπτο και ως γραμματέα του: « Ελθών δε ο Κρόνος χώραν άπασαν της Αιγύπτου έδωκε θεώ θωρ, ίνα βασιλεία αυτού γίνεται... Προελθών Κρόνος Ερμή τω Τρισμεγίστω σύμβουλον και βοηθόν χρώμενος. Ούτως γαρ ην αυτώ γραμματεύς ». Γράφει σχετικά ο Ευσέβιος.

Ο Στοβαίος δίνει επίσης έντονες εικόνες ως προς την προσωπικότητα του Ερμή:
« Τας κρυπτάς νομοθεσίας του θεού παρ' Ερμή μαθόντες, τεχνών και επιστημών και επιτευγμάτων απάντων εισηγηταί της ανθρωπότητος εγένοντο και νομοθέται ».
« Ο δε γε του διδασκάλου του ημετέρου λόγος εχύθη ανά πάσαν την οικουμένην, πείθων Ελλήνων τε ομού και βαρβάρων κατά έθνος ».
« Δύο μεν και τεσσαράκοντα Ερμή γεγόνασι Βίβλοι, ων τας μεν τριάκοντα εξ την πάσαν Αιγύπου περιέχοντα φιλοσοφίαν εκμανθάνουσιν, τας δε λοιπάς εξ οι παστοφόροι Ιατρικής ούσας. Και τα μεν Αιγυπτίων ως εν βραχεί φάνας τοιαύτα, Ινδών δε φιλοσοφίαν ».
Γράφει ο Στοβαίος ιστορώντας ότι όλες οι φιλοσοφικές, επιστημονικές και ιατρικές γλώσσες των Αιγυπτίων και των Ινδών ήσαν επιτεύγματα του Ερμή του Τρισμέγιστου. Κατά το Στοβαίο, ο Ερμής είχε γράψει σαράντα δύο βιβλία από τα οποία τα τριάντα έξι περιείχαν τις φιλοσοφικές και κοσμογενικές του γνώσεις, τα έξι δε τις ιατρικές.
Αυτά τα βιβλία διαδόθηκαν σ' όλον τον κόσμο, κι' από εκείνα άντλησαν τις γνώσεις τους οι θρησκευτικοί ηγέτες των Περσών ο Ζαρατούστρας, των Εβραίων ο Μωϋσής, των Ελλήνων ο ορφέας, των Ινδών οι Βραχμάνες και ο Βούδας, των Κινέζων ο Λάο Τσε Κ.τ.λ.